Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

OXI

Και τώρα φίλε που μεγάλωσα, τι κάνουμε?
Τώρα που δεν έχω άλλοθι, δεν έχω φίλους,
ούτε ένα χέρι πάνω στο κεφάλι μου?

Τώρα που βγήκαν και τα δύο πόδια από την μήτρα
Και κλειδί από το σπίτι μου δεν έβγαλα ακόμα.
Τώρα τι κάνουμε?

Ξεκινά κανείς τη ζωή του στα 35?
Και αν ναι, από πού?
Σε ποιο σημείο πήρα λάθος δρόμο?

Με τι εφόδια?
Μόνο η αλήθεια αρκεί και αυτή μου κρύβεται
σε άσπρα χάπια καμουφλαρισμένη.
Και την καταπίνω αμάσητη ρε φίλε.

Και κυρίως ποια ζωή?
Έχεις στ’ αλήθεια ζήσει?
Εγώ νομίζω όχι

Δεν υπάρχουν σχόλια: