ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ

Διάδρομος διπλής κατευθύνσεως με τείχη δίχως χρώμα, δίχως λαβές, χωρίς υποσχέσεις.

Λευκή διακεκομμένη γραμμή στα πόδια μου, κίνηση εκκρεμοειδής ανάμεσα στα κενά της.

Ένα, δύο, τρία στοπ και πάλι πίσω.

Αντίθετο ρεύμα, απέναντι όχθη, αντίπαλο δέος.

Πορεία φαύλη, κυκλική, αδιεξόδου.

Ασταθής, άθυμη, άβουλη.

Αρχή και τέλος, είσοδος και έξοδος όλα στο κέντρο.

Τα άκρα άγνωστα και απάτητα.

Μακρινά και ξένα.

Μονάχα όνειρα και αναφιλητά προϊδεάζουν.

Ή παραπλανούν.

Και η ευθύνη όλη δική μου, ψυχή μου.

Προπαντός όχι δική σου.