Έλα να με πάρεις μια αγκαλιά.
Έτσι απλά. Χωρίς λόγια.
Από τις αγκαλιές εκείνες που κρύβονται στα σκοτάδια.
Από εκείνες τις μαγικές, που ενώνονται οι φόβοι και γεννιέται ελπίδα.
Έλα να με πάρεις μια αγκαλιά.
Από εκείνες που τις ζεις λίγες φορές, μα τις θυμάσαι για πάντα.
Ούτε που θυμάμαι πόσο καιρό έχω να στο ζητήσω.
Θα πρέπει να 'ναι σοβαρός ο λόγος μάλλον, και η άρνηση σου ακόμα πιο σημαντική.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
mipws diavases ki esy to MOUSEIO TIS ATHOOTITAS?
Όχι, αλλά μ' αρέσει ο τίτλος. Δεν θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου αλλού, η χαμένη μας αθωότητα, "εκτεθειμένη".
Δημοσίευση σχολίου