Χάιδεψα τα μαλλιά σου για να ξετρυπώσω το όνειρο μου που ξαγρυπνούσε ανάμεσά τους.
Κατηύθυνα το χέρι μου στο αυτί σου, κουρασμένο από γλυκόλογα και το ακούμπησα στο λαιμό σου.
Η γλώσσα μου ζήλεψε .
Προχώρησα στα χείλη σου.
Ένα αγέννητο φιλί μου κρυβόταν εκεί.
Σήκωσα το βλέμμα μου στα μάτια σου.
Ντράπηκα.
Καθρέφτες της αναμονής των δικών μου.
Πόσο μπορείς να περιμένεις?
Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου