Blog vs Block

Από τον τίτλο και μόνο της δημοσίευσης αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι λέξεις blog και block έχουν παρόμοιο άκουσμα. Αρκετά ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι οι δύο λέξεις έχουν μια περίπου αντίθετη, παρά παρόμοια έννοια. Λίγο ή πολύ, ένας λόγος που κάποιος δημιουργεί ένα blog είναι για να μην block-άρει, συναισθηματικά ή εγκεφαλικά, δεν έχει σημασία. Blog ως anti-block. Για μία ακόμη φορά, ένα (καλό) g… , κάνει τη διαφορά (με το cK δεν ασχολούμαι, μου θυμίζει το ομώνυμο άρωμα - πολύ ερμαφρόδιτο για τα γούστα μου).

Όπως και να ‘χει πάντως και όσον αφορά στο block-αρισμα, νομίζω ότι όλοι μας κρύβουμε μέσα μας 2-3 ή 5-10 ιστορίες, τις οποίες σέρνουμε ή μας σέρνουν (εξαρτάται από το πόσο καλά μας έμαθαν ως πιτσιρίκια να ισορροπούμε και να περπατάμε). Είναι εκείνες οι ιστορίες που έχουν αποθηκευτεί στις αποθήκες του τελικού εγκεφάλου μας (τελεγκεφάλου) και οι οποίες κινητοποιούν κάθε φορά διαφορετικές αντιδράσεις, σκέψεις, συναισθήματα υπό την επίδραση ενός ερεθίσματος. Που μπορεί π.χ. να προκαλέσουν σε μένα θλίψη, σε σένα χαρά και στον άλλον απλά τίποτα στη θέα ενός λούνα παρκ.

Ανέκαθεν γούσταρα ανθρώπους με τέτοιες κρυμμένες ιστορίες, όχι από βίτσιο αλλά μάλλον λόγω επίκτητης ικανότητας να αφουγκράζεται κανείς τα «κρυμμένα». Σαν να γοητεύεται από τους σκοτεινούς ρόλους μιας ταινίας. Και, ξέρω, είναι προσβλητικό να αντιμετωπίζει κανείς τους ανθρώπους ως ρόλους απλά δεν είμαι σίγουρος αν είναι χειρότερο απ’ το να αντιμετωπίζει την ζωή σαν ταινία.

Και για να ασχοληθώ με το δεύτερο μισό του τίτλου, έχοντας κανείς γυρίσει την πλάτη ή τον κώλο (για όσους έχουν συνηθίσει να χαμηλώνουν το βλέμμα) στα 30, νομίζω ότι καλό είναι να αρχίσει να (ξανά)μιλάει, έστω μέσω blogging. Α, β, γ και το αγαπημένο μου ε (όπως έρωτας, εμείς, ενοχή, επιθυμία, ενάντια κλπ).

Προσωπικά, επειδή (άλλο ένα ε) βαρέθηκα να αποθηκεύω στον σκληρό του εγκεφάλου και του fujitsu-siemens μου και να ανακαλώ στιχάκια και σκέψεις κάθε φορά που ταξιδεύω με το αμάξι μου ή πλένω πιάτα, βλέπε «μετάθεση» και «συμβολισμός», είπα να ρίξω λίγο μαύρο στην οθόνη μου, να πάρω ένα πακέτο τσιγάρα και μια coca light, να ξαναφορέσω τον κρίκο στο αυτί και να ξεκινήσω να γράφω αυτό το κειμενάκι.

Καλό απόγευμα